Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Προσευχή για την Παράδοσή μας



Γέρων Φιλόθεος Ζερβᾶκος

Προσευχή Περὶ διαφυλάξεως τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐξ αἱρέσεων

...Κύριε, ὅτε ερίσκεσο π τς γς ς νθρωπος, χωρς ν χωρισθς τς Θεότητάς Σου, ἱδρύσας π τς γς, ς λλον Παράδεισον, δι᾿ μς τος νθρώπους τν Ἁγίαν σου Ἐκκλησίαν τν ποίαν στερέωσας π τν στερεν πέτραν τς Πίστεως, π τν πέτραν τῶν Θείων Σου ντολν, το Θείου Σου Νόμου κα τν Θείων προσταγμάτων Σου καὶ ρισας ν μέν σάλευτος μέχρι συντελείας τν αώνων κα τι «πύλαι δου οὐ κατισχύσουσιν αὐτς» (Ματθ. ιστ 18). Τν κκλησίαν Σου ταύτην ναμάρτητε Υἱὲ καὶ Λόγε Θεοῦ το ψίστου Γλυκύτατε ησο, τε κατ τν μέραν τς π γς ες Ορανοςνόδου Σου π το ρους τν λαιν, φο πλήρωσας πσαν οκονομία κα τ π γςνωσας τος Ορανίοις, παρέδωκας τοῖς γίοις Σου ποστόλοις μ ντολν ν τν φυλάξουν καθαράν, ἀμόλυντον, ν τν στερεώσουν κα τν κρατύνουν ες τν τετραπέρατον κόσμον.

Οἱ γιοι πόστολοι, συμφώνως τ ντολ τν ποίαν λαβον, στερέωσαν, κράτυναν καὶ διεφύλαξαν τν γίαν Ἐκκλησίαν. σαύτως κα ο τούτων Διάδοχοι κα ο μετ τούτουςγιοι Θεοφόροι Πατέρες κα Διδάσκαλοι τς κκλησίας ο τς πτ γίας Οκουμενικς Συνόδους συγκροτήσαντες. Αὐτ θεία παρεμβολ τν πανσόφων θείων ποστόλων, τν διαδόχων Αὐτν κα τν θεοσόφων Ἁγίων Πατέρων κα Διδασκάλων τς κκλησίας, ο θεηγόροιπλται παρατάξεως Κυρίου, ο πολύφωτοι στέρες το νοητο στερεώματος, τς μυστικς Σιὼν ο καθαίρετοι πύργοι, τ μυρίπνοα νθη το Παραδείσου, τ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, κκλησίας τ καυχήματα καὶ Οκουμένης τ σεμνολογήματα. Οτοι πάντες, τῇ Χάριτί Σου νισχυθέντες κα τ φωτί Σου τ θεί φωτισθέντες κα καταυγασθέντες, τῇ πίστει στερεωθέντες, τ γάπ κραταιωθέντες, τ πυρ τ θεί πυρωθέντες, πάντας τοὺς χθρος οράτους, ρατούς, ασθητούς, νοητούς, ἐσωτερικος κα ξωτερικούς, τοὺς ς λύκους λυσσώδεις κα νήμερα θηρία ρμήσαντας κατ τς κκλησίας Σου, πως κρημνίσωσι καὶ κθεμελιώσωσι Ατν κα τ λογικ πρόβατα, πρ τν ποίων τ πολύτιμο Αἷμά σου ξέχεας π Σταυρο, κατασπαράξωσι, πάντας ἐνίκησαν κα μακρν τς ποίμνης Σου τῆς λογικς ξεδίωξαν, τ σφενδόνι τ το Πνεύματος, κσφενδονήσαντες, κα οτω διέσωσαν τὴν γίαν κκλησίαν κα ὠὡδήγησαν μς ες τν ληθινν Πίστιν τν ρθόδοξον.

λλ᾿ βύθιος δράκων μισόκαλος, παγκάκιστος καὶ παμπόνηρος, μετ τν ργατν αὐτο οκ παύσατο πολεμν τν κκλησίαν. λλ᾿ κκλησία χουσα τος κατ διαφόρους καιροὺς καλος Ποιμένας, πισκόπους κα φύλακας, πολεμουμένη νικ κα θριαμβεύει.

Σήμερον εἰς τος σχάτους καιρούς, ες τς πονηρς ταύτας ἡμέρας ρχων τοῦ σκότους βλέπων ὅτι τ τέλος του γγίζει, χει ρμήσει μεθ᾿ λων του τν σκοτεινν δυνάμεων, ὁρατν νθρώπων κα οράτων δαιμόνων, κατ τς κκλησίας, τς κλεκτς Νύμφης, διὰ ν τν καταποντήσ κα φανίσ. Ες τς παρωχημένας γενεὰς ὑπρξαν νδρεςγιοι, νδρες σοφοί, δίκαιοι, τίμιοι, συνετοί, πνευματοφόροι, Θεοφόροι, νδρεοι τῇ ψυχ, ο ποοι γωνίσθησαν πρ τς κκλησίας, πρ τν ποστολικν κα Πατρικν Παραδόσεων καὶ τ συμμαχί κα βοήθεια νικσαν τς παρατάξεις τν χθρν καὶ διέσωσαν τὴν κκλησίαν.

Σήμερον τοιοῦτοι νδρες ξέλιπον κα ἐὰν πάρχουν εναι λίγοι, σπάνιοι, δυσεύρετοι καὶ χι νδρεοι, σοφο κα γιοι ς ο παλαιο Πατέρες μν. Ο δ πολεμοντες τὴν γίαν κκλησίαν εναι πολλοί. Πολεμοσι ξ ψους νωθεν, γθεν κάτωθεν, ἔσωθενξωθεν, μπροσθεν πισθεν, δεξιόθεν ριστερόθεν, κα κινδυνεύει τ σκάφος τς κκλησίας νὰ καταποντισθ, δι τ μ χειν καλος Ποιμένας κα φύλακας. Τινς τν Ποιμένων καὶ πισκόπων τος ποίους ταξας ποιμαίνειν κα φυλάττειν τν λογικν Σου Ποίμνην, τὴν γίαν κκλησίαν, γένοντο προβατόσχημοι λύκοι, τέλειοι καταφρονητα κα παραβάται τῶν ερν Κανόνων κα ποστολικν Παραδόσεων, ζητοντες ποβολν ατν κα ντικατάστασιν.τεροι νοιξαν τς θύρας κα καλοσι κα δέχονται τος λύκους παπιστάς, διαμαρτυρόμενους καὶ πάντας τος αρετικος δι ν εσέλθουν κωλύτως κα θύσουν, πωλέσουν κα κατασπαράξουν τὰ λογικ πρόβατα. Διήρεσαν κα σχισαν τν κκλησίαν δι τς περίσκεπτου, παρανόμου καὶ ντικανονικς εσαγωγς το νέου παπικο μερολογίου καὶ ποβολς το παλαιοῦ πατρίου καὶ ντ ν γωνίζωνται κα ν φροντίζουν ν νώσουν τν κκλησίαν, γωνίζονται νὰ τν διαιρέσουν τι ες περισσοτέρας κκλησίας κα τν καταστήσουν παναιρετικήν.

ς μέλος τς Μίας, γίας, Καθολικς κα ποστολικς κκλησίας, ὡς ερες καὶ πνευματικὸς Πατήρ, συναισθανόμενος τ ερν καθκον μου, γωνίσθην π πολλ τηναντίον τς παρανόμου εσαγωγς το παπικο νέου μερολογίου ( ποία τν Μίαν,γίαν, Καθολικν κα ποστολικν κκλησίαν διήρεσεν ες δύο) κα τν παναφορὰ τοῦ παλαιοῦ πατρίου, δι ν ρθ τ σχίσμα κα διαίρεσις κα γίνη πάλιν Μία κκλησίας το π᾿ ρχς, τε δρύσας Ατν κα ς παρελάβομεν Ατν παρ τν γίων ποστόλων καὶ τν Θεοφόρων Πατέρων. λλ᾿ οδεμία διόρθωσις γένετο.

Βλέπων τὴν θάλασσαν ἀγριαίνουσαν, τος νέμους σχυρούς, τ κύματα ς ρη ψηλὰ ὑψούμενα, τ δ σκάφος τς κκλησίας βυθιζόμενον κα τν αυτόν μου καταποντιζόμενον, εἰς τν σχάτην ταύτην νάγκην, μ χων πο ν καταφύγω κα ζητήσω βοήθειαν, νλθον εἰς τ ρος τοτο τὸ Ἅγιον κα ες τν Πάνσεπτον ερν Ναν τν γίων Σου Πάντων καὶ νώπιον τς Πανσέπτου Σου γίας Εκόνος προσπίπτων μετ στεναγμν κα δακρύων τήν Τοῦ Θείου Σου ποστόλου Πέτρου προσφθέγγομαί Σοι φωνν πιστάτα, πιστάτα! σσονμς πολλύμεθα!!!

Εὔσπλαχνε Κύριε, μὴ γκαταλείπεις μς ες τέλος!

Ἐὰν μες ο νθρωποι ο γνώμονες κα χάριστοι, ο πείρως παρ Σο εεργετηθέντες καὶ εεργετούμενοι, καθ᾿ κάστην μέραν Σ γκαταλείπωμεν, Σύ, ς Εσπλαχνος Πατήρ, Συμπαθὴς κα Πολυέλεος, μ γκαταλείπεις μς! Μηδὲ δι τς πολλς μν μαρτίαςπωλέσης μς! Κύριε μ τ θυμ Σου λέγξς μς, μηδ τ ργ Σου παιδεύσς μς!

μολογομεν, τι μαρτωλοί σμεν κα δι τς μαρτίας μν εμεθα ξιοι μυρίων τιμωριν, βασάνων καὶ κολάσεων! Πάτερ γαθέ, μακρύνθημεν ἀπὸ Σο, λλ᾿ οκ πέστημεν πὸ Σοῦ τελείως, οδ διεπετάσαμεν χερας πρς Θεν λλότριον, λλ πρς Σ πιστρέφομεν τὸν μόνον ληθινν Θεν κα Πατέρα Οράνιον, τν Εσπλαχνικώτατον κα φιλανθρωπώτατον. Δέξαι τοὺς στεναγμος μν, τν θλψιν, τ δάκρυα, τὴν μετάνοιαν! Καὶ σπερ δέχθης τὸν σωτον, τν Τελώνη, τν πόρνη, τν Λστή, οτω δέξαι κα μς τος μαρτωλος τοὺς πταίοντάς Σοι καθ᾿ κάστην μέραν, ραν κα στιγμήν. Σο προσάγωμεν ες πρεσβείαν καὶ μεσιτείαν τν Πανάχραντον, Εσπλαχνικοτάτην Μητέρα Σου καὶ πάντας τος γίους Σου, Προφήτας, Ἀποστόλους, Μάρτυρας, εράρχας, σίους κα Δικαίους, κα πάσας τς στρατειὰς τν γγέλων Σου!! Δέξαι τν κ υπαρν μν χειλέων προσφερομένην Σοι δέησιν καὶ φες μν τς μαρτίας μν. Κόπασον τν κλύδωνα, πράϋνουν τὸν σάλο, παῦσον τ σχίσματα κα τς αρέσεις, ποδίωξον πάντα χθρν κα πολέμιον, ερήνευσον τοὺς ρχοντας τς κκλησίας κα τς Πατρίδος κα φώτισον ατος τ Θεί Φωτί Σου,να ερηνεύσωσι τν γίαν κκλησίαν δι τς ποβολς το παρανόμως κα ντικανονικῶς εἰσαχθέντος παπικο ορτολογίου το διαιρέσαντος Ατν ες δύο κα παναφορς τοῦ παλαιοῦ ρθοδόξου πατρίου μερολογίου κα οτως παύσ διαίρεσις τς κκλησίας καὶ γίνη, ς τ πρίν. Μία κα παύσουν τ σκάνδαλα, α ταραχα κα φιλονικείαι καὶ ἐπέλθῃ ποθητ ερήνη, κα οτω πάντες μοθυμαδν ν ν στόματι κα μι καρδίᾳ δοξολογήσωμεν τὸ πάντιμον κα μεγαλοπρεπς νομα το Πατρός, Σο το Υο κα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τς Μίας γίας μοουσίου, μοτίμου κα διαιρέτου Τριάδος, νν καὶ ε κα ες τοὺς περάντους αἰῶνας τν αώνων μήν.

Φιλόθεος ἐν ερομονάχοις λάχιστος,
πανεντελής, ἁ
μαρτωλς κα νάξιος.
ρθόδοξος Κυψέλη. Θεσσαλονίκη 2005

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/prayers/filo8eos_zervakos_preservation_from_heresies.htm