Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

ο στοχαστής Όσ.Ιουστίνος Πόποβιτς

αλμυρή πηγή ... 

Kαι αν ακόμη εστάλης στον κόσμο με κάπως πιο ευαίσθητα αισθητήρια, γρήγορα θα αισθανθής ότι μια τεράστα θλίψη πιέζει όλα τα όντα, ότι κάποια άσπλαγχνη εσωτερική αρρώστια κατατρώγει όλα τα δημιουργήματα.
Και η καρδιά σου δια μιάς μετατρέπεται σε μια πηγή δακρύων.
Τότε αντιλαμβάνεσαι ότι το κάθε πλάσμα έχει μάτια που συνεχώς δακρύζουν από κάποια πικρή θλίψη.
Και τα δάκρυα όλων των πονεμένων πλασμάτων μαζεύονται στην καρδιά τού ανθρώπου , διαποτίζουν όλο του το είναι.

αββάς Ιουστίνος Πόποβιτς

(η φωτογραφία είναι από τη συγκλονιστική ιστορία ενός ταύρου που έκλαιγε καθώς τον πήγαιναν στο σφαγείο...) 
http://misha.pblogs.gr/tags/os-ioystinos-popobits-gr.html



Kύριε ελέησον!
Χορταράκι ελέησον!
Πουλάκι ελέησον!
Τα πάντα μέσα μου και γύρω μου, και τα μικρά και τα μεγάλα, τα περασμένα και τα άπειρα, και τα απλά και τα αινιγματώδη, και τα σκοτεινά και τα φωτεινά, και το ορατό και το αόρατο, και το θνητό και το αθάνατο, και το καλό και το κακό, το παν και τα πάντα σε όλους τους κόσμους που γνωρίζω και αισθάνομαι, με υποκινούν σε κραυγαλέα προσευχή:
Κύριε ελέησον!
Οι πόνοι μας συνοψίζουν όλες τις ανθρώπινες λέξεις σε μια προσευχή και σε μια κραυγή:
Κύριε ελέησον!
Στραμμένοι προς Εσέ βρίσκουμε ξεχειλισμένο σ’ όλο το είναι μας, μόνο ένα στεναγμό:
Κύριε ελέησον!
Θα θέλαμε να Σου πούμε τον εαυτό μας, αλλά χύνονται τα δάκρυά μας και Σου λέμε όλη την ψυχή μας μέσα σ΄ αυτά τα δυο λόγια:
Κύριε ελέησον!
Το κάθε κτίσμα έχει την καρδιά του.
Και η καρδιά είναι με τούτο καρδιά, γιατί αναστενάζει και τείνει προς Εσέ:
Κύριε ελέησον!
Σ’ αυτόν το λυπημένο κόσμο ο άνθρωπος δεν έχει μεγαλύτερη ανάγκη από το να ελεηθεί πρώτιστα από
Σένα,
Κύριε ελέησον!
Και μαζί με Σένα και πίσω από Σένα να τον ελεήσουν όλα τα όντα και όλη η κτίση:
Κύριε ελέησον!
Μητέρα ελέησον!
Φίλε ελέησον!
Χορταράκι ελέησον!
Πουλάκι ελέησον!
Όλα τα όντα σε όλους τους κόσμους:
Ελεήστε!!! Ελεήστε!!! Ελεήστε!!!
αββάς Ιουστίνος Πόποβιτς

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου