Νηστεία και Ταπείνωση

 

Η λαιμαργία και η πολυφαγία έχουν ως αποτέλεσμα, όπως ο καθένας μπορεί να καταλάβει, την έξαρση και εξαγρίωση των σαρκικών παθών.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτή η παρενέργεια και ψυχική βλάβη.

Από την καλοζωϊα και υπερτροφία, πηγάζει και η αλαζονεία!

Άνθρωπος ή παιδί καλοθρεμένο, χορτάτο, με πληθώρα και χλιδή εδεσμάτων, τείνει αφεύκτως στην έπαρση και την ύβρη. Νιώθει περίσιες δυνάμεις και εκχειλίζουσα ζωτικότητα, νιώθει κοσμική-υλιστική ευτυχία, φέρεται με ιδιάζουσα αυταρέσκεια και πεποίθηση, με "αέρα", με "μπρίο", τείνει στην ύβρη.

Αντίστροφα, η Νηστεία, οδηγεί, με τον πιο εύκολο, φυσικό και αβίαστο τρόπο, στην ταπείνωση.

Θυμηθείτε το Ψαλμικό «εγώ δε εταπείνουν εν νηστεία την ψυχήν μου».

Ιδού, λοιπόν, και άλλος λόγος, και πρόσθετη παρακίνηση, για την Νηστεία.

Πολλαπλή η ωφέλειά της!..